Ωδή στον πόνο.. Ξέχασα να ζήσω πέρασε ο καιρός στην ψυχή μου πίκρες πόνος και καημός Ξόδεψα τα νιάτα μου κάνοντας θυσίες για τις πράξεις όλων έβρισκα δικαιολογίες. Ξόδεψα…
Είναι ο Θάνατος κοντά πολύ μ έχει πλευρίσει τον πολεμάω σθεναρά μα εκείνος θα νικήσει. -η ψυχή μου σ ένα στίχο-
Ντύθηκε η νύχτα σκέψεις μες στο καλοκαίρι βαρυχειμωνιά, κομμάτια της ψυχής σπασμένα χτίζουν σιωπές και μοναξιά. ή ψυχή μου σ ένα στίχο- Πόπη Ι Νικολάου
Μην ντρέπεσαι ψυχή μου κλάψε τους Δαναούς μην τους φοβάσαι, μην ντρέπεσαι ψυχή μου γράψε την γούνα τους με στίχους ράψε. -η ψυχή μου σ ένα στίχο-
Κι όσο η νύχτα προχωρά παίζει παιχνίδια στην καρδιά τον νου αναστατώνει, συνένοχος η μοναξιά κάνει την σκέψη ποιο βαριά και την ψυχή ματώνει -η ψυχή μου σ ένα στίχο-
Κάνει λάθη η καρδιά κολλάει και μένει στα παλιά.... φτερά καινούργια να ανοίξει πριν γείρει μόνη στης στην δύση.... Πόπη Ι Νικολάου -η ψυχή μου σ ένα στίχο-
