Του χρόνου οι ρωγμές
Κουράστηκα να ζω με ανοιχτές πληγές, ψυχή μου ανυπολόγιστες στο χρόνο oί ρωγμές... -η ψυχή μου σ ένα στίχο- Πόπη Ι Νικολάου
Κουράστηκα να ζω με ανοιχτές πληγές, ψυχή μου ανυπολόγιστες στο χρόνο oί ρωγμές... -η ψυχή μου σ ένα στίχο- Πόπη Ι Νικολάου
Γιατί η ψυχή μου είναι πληγή στον πόνο υποταγμένη, γιατί η ματιά μου είναι θολή στο δάκρυ εκτεθειμένη. -η ψυχή μου σ ένα στίχο- Πόπη Ι Νικολάου
Μαχαιριά Απλώνω τα χέρια κι αναζητώ μια ελπίδα ζωής να κρατηθώ κι αν φωνάζω θέλω να ζήσω κανείς δεν μ ακούει.. θα ξεψυχήσω.. Προδοσία πικρή κοφτερή σαν γυαλί στην ψυχή…
Πονάς ψυχή μου σε πότισαν οι ένοχοι..ενοχές, ζωή με εφιάλτες.. νύχτες τρομακτικές. Εσύ τις έζησες ψυχής μου δική σου είναι προίκα ότι αγαπάω χάθηκε στην μοναξιά μου μπήκα. [ Στίχοι…
Πάντα θα σ αγαπώ. Το δικό μου παραμύθι έχω πλάσει στο μυαλό μου ρόγα είσαι απο σταφύλι παίζεις στά δικά μου χείλη. Τίποτα δεν θα μπορέσει να σκορπίσει τ ονειρό…