Εγώ…. η Αννυ
Αν ήσουν μάνα με καρδιά
και αίσθημα ευθύνης
δεν θα εμπιστευόσουν
σε ποιον και που μ αφήνεις
Μαμά μου η αγκαλιά σου
της ύπαρξης μου ασπίδα
μ άφησες απροστάτευτη
και όλη την φρίκη είδα.
Στον κόσμο που με έφερες
έπρεπε να σκεφτείς
εγώ ήμουν η ανάσα σου
σκοπός σου για να ζεις.
Το πρόσωπο σου γνώρισα
σαν ήρθα στην ζωή
μου χάρισες τον θάνατο
στην ποιο σκληρή μορφή.
Ήμουν παιδί μανούλα μου
ήθελα για να ζήσω
κι αντί αυτού με άφησες
την φρίκη να γνωρίσω
Ήθελα την αγκαλιά σου
να νοιώθω πως με αγαπάς
τους κτύπους της καρδιά σου
για μένα να μετράς
Ήθελα την αγάπη σου
ήθελα την στοργή σου
ήθελα το χάδι σου
ήθελα το φιλί σου
Αν είχες μάνα μου καρδιά
και ένιωθες την ευθύνη
στον νόμο θα αφηνόσουν
και στην δικαιοσύνη
Πόπη Ι Νικολάου
– η ψυχή μου σ ένα στίχο-
