Γιατί…. Συναισθηματική Μπαλάντα, Γεμάτη Πόνο

 

αντρας προς τον θάνατο

Αυτό το τραγούδι γράφτηκε για τον 28χρονο Τάσο, την νύχτα που έφευγε από τη ζωή. Ήταν αρραβωνιασμένος, αλλά όταν η ασθένεια τον κατέβαλε, η κοπέλα του εξαφανίστηκε. Με την ψυχολογία του στα τάρταρα, είχε να αντιμετωπίσει όχι μόνο την αρρώστια, αλλά και την προδοσία της αγάπης. Τον γνώρισα στην αρχή της ασθένειας και τον έζησα μέχρι την τελευταία νύχτα της ζωής του. Αυτό το τραγούδι είναι αφιερωμένο σε όλους τους νέους ανθρώπους που γνωρίζουν ότι θα φύγουν και αντιμετωπίζουν την προδοσία και την αδικία της ζωής. Οι στίχοι εκφράζουν την απόγνωση και την ψυχολογία των ανθρώπων που αντιμετωπίζουν την προδοσία της αγάπης και την αδικία της αρρώστιας. Γ

ιατί…. Συναισθηματική Μπαλάντα, Γεμάτη Πόνο

Γιατί…. Συναισθηματική Μπαλάντα

Απλώνω τα χέρια και αναζητώ μια ελπίδα ζωής να κρατηθώ.

Κι αν φωνάζω, θέλω να ζήσω, κανείς δεν ακούει… Θα ξεψυχήσω.

Σου φωνάζω, κοίτα, είμαι εδώ, δεν θέλω να φύγω, σ’ αγαπώ,

Απλώνω τα χέρια, τ’ όνομά σου ψελλίζω, σ’ αγαπάω πολύ, ήρθε η ώρα να φύγω.

 

Τι αδικία, Θεέ μου αυτή, να φεύγει έτσι μία ζωή!

Τι αδικία, Θεέ μου, γιατί, να φεύγει νέο, ένα παιδί.

 

Προδοσία πικρή, κοφτερή σαν γυαλί, στην ψυχή μου χαράζει γιατί.

Προδοσία πικρή, του δείπνου κρασί, με κερνάς να πιω, γιατί θέλεις εσύ.

Σου φωνάζω, μα… δεν βγαίνει φωνή, το στερνό μου αντίο μια προσευχή.

Να ‘σαι, χαρά μου, πάντα καλά, δεν έχω ελπίδα… Δεν είμαι καλά.

 

Τι αδικία, Θεέ μου αυτή, να φεύγει έτσι μία ζωή!

Τι αδικία, Θεέ μου, γιατί, να φεύγει νέο, ένα παιδί.

 

Πνευματικά Δικαιώματα: Το παρόν έργο (μουσική/στίχοι) προστατεύεται από πνευματικά δικαιώματα και ανήκει εξ ολοκλήρου σε [Πόπη Ι. Νικολάου-η ψυχή μου σ ένα στίχο ].

 

 

 

Αφήστε μια απάντηση