Βαδίζω στα τυφλά

Βαδίζω στα τυφλά
Έφυγες και βαδίζω στα τυφλά
γύρω μου σιωπή.. πολύ σκοτάδι
μες την μοναξιά,
λύγισε η καρδιά
δεν περνά  με τίποτα
κι αυτό το βράδυ
Σημάδια μετράω δεν κλείνουν πληγές
οι σκέψεις κάνουν σεργιάνια στο χτες
οι μέρες κυλάνε ζωγραφίζουν σκιές
η αγάπη στις στάχτες και συ στις σιωπές
Ταξίδια κάνω στα  λημέρια τα παλιά
δρόμους φτιάχνω να γυρίσεις ξανά
μακριά σου είναι άδειος ο χρόνος
βραδιάζει κι η σκέψη σου έγινε πόνος
Είμαστε φλόγα σώμα με σώμα
γύρνα κοντά μου σε θέλω ακόμα
σ αγαπάω .. θέλω πάλι  οι δυο μας
το όνειρο εκείνο το δικό μας
Πόπη Ι Νικολάου-η ψυχη μου σ ενα στίχο-

 

Αφήστε μια απάντηση