Είσαι σκληρή μωρέ ζωή
δεν ξέρεις από μπέσα
ένα κενό μου άνοιξες
και έχω πέσει μέσα.
Βαθύ κενό μου άνοιξες
αλλά δεν σε φοβάμαι,
σε πολεμώ στα δύσκολα
κι ας κλαίω κι ας λυπάμαι.
Είσαι σκληρή μωρέ ζωή
σ αρέσουν οι κόντρες,
τώρα πια τις συνήθισα
τις άγριες σου μπόρες.
Πάλι αλάβωτη θα βγω
και θα χαμογελάσω,
πάλι θα βγω απ το κενό
στο ύψος μου να φτάσω!!
Πόπη Ι Νικολάου
– η ψυχή μου σ ένα στίχο-
