Η μάνα μου μου έμαθε
στο δίκιο να περπατώ
μονο καλό μου δίδαξε
και να πιστεύω στον Θεό
Παιδάκι μου μην περπατάς
δρόμο που πήραν άλλοι,
να πας σ εκείνον του Θεού
να έχεις ήσυχο κεφάλι!
Ελεγε τις φιλενάδες
ποτέ να μην εμπιστευτώ,
να έχω αυστηρά κριτήρια
μπελά ποτέ μην βρω
Ελεγε και τι δεν έλεγε
η μάνα να προσέχω,
κάποια δεν τα κράτησα
και να μπελάδες έχω.
μου έμαθε το βασικό
μ@λα@κας να μην γίνω
ψέμα να μην ανέχομαι
με την ψυχή μην δίνω.
Μου μίλαγε η Μάνα
για την υποκρισία,
οι άνθρωποι παιδί μου
όλοι μία από τα ίδια
Και προχωρούσα στην ζωή
απ όλα συναντούσα
λάθος μάλλον είμαι εγώ
σκεφτόμουν και συγχωρούσα.
Οι άνθρωποι παιδάκι μου
δεν είναι όλοι ίδιοι
κακία, ζήλια, απανθρωπιά
θα σ αγαπάνε λίγοι.
και να το ξέρεις έλεγε
σ άλλους μην βασιστείς
μόνη σου να παλεύεις
από τα δύσκολα να βγεις.
Μην σε φοβίσει κόρη μου
του κόσμου η αχαριστία
είναι κι αυτή στο πρόγραμμα
στης ζήσης την πορεία.
Μοναχός σου χόρευε
και όσο θέλεις πήδα
όλα τα διαπίστωσα
και στην ζωή τα είδα
Ο καλός καλό δεν βλέπει
λέει η παροιμία
έχει μια βάση κι αυτό
απ όσα ως τώρα είδα.
Μεγάλο πράμα νάχεις
στην ψυχή σου μεγαλείο,
μου έμαθε να λεω
και χαίρεσαι κι αντίο!
– η ψυχή μου σ ένα στίχο-
Πόπη Ι Νικολάου
22/08/14
