Η εποχή μας είναι γεμάτη από πληροφορίες και κρίσεις, πολλές από τις οποίες διαμορφώνονται χωρίς κανένα σεβασμό προς την αλήθεια και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Σε έναν κόσμο όπου η προσωπική ζωή των ατόμων γίνεται συχνά βορά της τηλεθέασης και της κριτικής χωρίς πραγματικά στοιχεία, είναι σημαντικό να υπενθυμίζουμε την αξία του σεβασμού και της δικαιοσύνης. Αθώα ή Ένοχη; Μια Άποψη και λίγοι στίχοι…
Με αφορμή την ιστορία μιας μητέρας που κατηγορείται χωρίς να έχει κριθεί δικαστικά.
Μέσα από τους στίχους και τις σκέψεις μου, εκφράζω την απογοήτευση και την αγανάκτηση για τον τρόπο που αντιμετωπίζουν το θέμα οι άνθρωποι πίσω από μία οθόνη και η ιδιωτική τηλεόραση . Αθώα ή ένοχη δεν έχει κανείς το δικαίωμα να κρίνει και να χαρακτηρίζει.
Αθώα ή ένοχη;
Αθώα ή ένοχη; Δεν θα το κρίνω εγώ, ούτε κι εσύ…
Εγώ μόνο ένα θα πω: Ντροπή.
Ντροπή στο πληκτρολόγιο να κατεβάζεις τη χολή,
λες και στη ζωή σου το μόνο που σ’ απασχολεί. Ντροπή…
Ντροπή σε σένα που ερευνάς.. κι αλήθειες ζητάς…
υπάρχει και μια αρχή: δεν είναι όλα για το γυαλί. Ντροπή…
Εισαγγελείς, δικαστές, και ανακριτές,(των πάνελ)
της τηλεθέασης εργαλεία… ποδοπατάτε τις ψυχές,
στην πρώτη ευκαιρία. Ντροπή…
Αθώα ή ένοχη? Υπάρχει η δικαιοσύνη,
υπάρχει και Θεός που όλους μας θα κρίνει. Ευτυχώς.
Ντροπή σας…
Ο σεβασμός προς την ιδιωτική ζωή του ανθρώπου είναι ένα από τα πιο θεμελιώδη δικαιώματα. Κάθε άτομο έχει το δικαίωμα να ζει χωρίς την παρεμβολή ή την κριτική των άλλων για τις προσωπικές του υποθέσεις, εκτός αν παραβιάζονται συγκεκριμένοι νόμοι. Αυτό το δικαίωμα είναι προστατευμένο από τις διεθνείς συνθήκες για τα ανθρώπινα δικαιώματα και είναι απαραίτητο να τηρείται σε κάθε επίπεδο της κοινωνίας.
Η ιδιωτική ζωή ενός ατόμου δεν πρέπει ποτέ να γίνεται θέμα στη δημόσια τηλεόραση, εκτός εάν υπάρχει ένα μεγάλο δημόσιο συμφέρον που να το δικαιολογεί. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης έχουν την ευθύνη να διατηρούν την ισορροπία μεταξύ της ενημέρωσης του κοινού και του σεβασμού της ιδιωτικότητας. Οι δημοσιογράφοι πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί όταν καλύπτουν ευαίσθητα θέματα που αφορούν την προσωπική ζωή των ατόμων, ειδικά αν οι πληροφορίες αυτές μπορούν να προκαλέσουν βλάβη ή στεναχώρια.
Ένας άνθρωπος δικαιούται να δικαστεί με βάση τα στοιχεία που προσκομίζονται στη δικαιοσύνη και όχι με βάση την κάλυψη των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Οι δημοσιογράφοι πρέπει να διασφαλίζουν ότι οι αναφορές τους είναι ακριβείς και αντικειμενικές, χωρίς να επηρεάζουν ή να προκαλούν προκαταλήψεις στον κοινό. Δυστυχώς, πολλές φορές οι δημοσιογράφοι μπορεί να υπερβούν τα όρια, παρουσιάζοντας αμφιλεγόμενες υποθέσεις με τρόπο που μπορεί να προκαλέσει την κοινή γνώμη να “δικαστεί” το άτομο πριν καν υπάρξει επίσημη δικαστική απόφαση.
Η κάλυψη από τα μέσα ενημέρωσης μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τους ανθρώπους, προτρέποντάς τους να κάνουν προκαταλήψεις και να εκφράζουν αρνητικές απόψεις χωρίς να γνωρίζουν όλα τα στοιχεία. Αυτό όχι μόνο βλάπτει την εικόνα και την ψυχολογική κατάσταση του ατόμου που βρίσκεται στο επίκεντρο της προσοχής, αλλά μπορεί επίσης να επηρεάσει την έκβαση μιας δικαστικής διαδικασίας.
Οι δημοσιογράφοι έχουν την ευθύνη να ενημερώνουν το κοινό με ακρίβεια και σεβασμό. Η διατήρηση της αξιοπρέπειας και του σεβασμού προς τους ανθρώπους που καλύπτουν πρέπει να είναι πάντοτε προτεραιότητα.
Σε κάθε περίπτωση, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι η δικαιοσύνη υπάρχει για να αποδίδει δίκαιο και να επιλύει διαφορές με βάση τα στοιχεία και τους νόμους. Δεν είναι δουλειά της κοινής γνώμης ή των μέσων ενημέρωσης να αποφασίζουν την ενοχή ή την αθωότητα κάποιου.
-Η ψυχή μου σ ένα στίχο-
Υ.Γ Απλά περιμένουμε, δεν καταδικάζουμε. Δεν είμαστε εμείς η δικαιοσύνη.
