Μαχαιριά
Απλώνω τα χέρια κι αναζητώ
μια ελπίδα ζωής να κρατηθώ
κι αν φωνάζω θέλω να ζήσω
κανείς δεν μ ακούει.. θα ξεψυχήσω..
Προδοσία πικρή κοφτερή σαν γυαλί
στην ψυχή μου χαρίζεις γιατί????????
Σου φωνάζω είμαι εδώ,σ αγαπώ
το φαρμάκι δεν θέλω να πιω,
τι ειρωνεία Θεέ μου κι αυτή
να φεύγει άδικα η ζωή:(
Προδοσία πικρή ποιος μπορεί να την πιει
μαχαιριά δεν αντέχει η ψυχή.
Απλώνω τα χέρια τ όνομα σου ψελλίζω
σ αγαπάω πολύ ήρθε η ώρα να φύγω,
αν το θέλεις εσύ.. με κρατάς στην ζωή
είσαι αχτίδα μου.. η μόνη εσύ.
Προδοσία πικρή και του δείπνου κρασί
με κερνάς θα το πιω… γιατί θέλεις εσύ…
Σου φωνάζω δεν βγαίνει φωνή
το στερνό μου αντίο.. κι αυτό προσευχή,
να σαι χαρά μου πάντα καλά
δεν έχω ελπίδα δεν είμαι καλά!
Στίχοι Πόπη Ι.Νικολάου
Μελωδία ,ερμηνεία
Λένα Κατσιμαντού Ιωάννου
Οι στίχοι αυτοί γράφτηκαν με την ψυχή του 28χρονου Τάσου από την Εύβοια.
Ετυχε να τον γνωρίσω με την μαμά του και την αρραβωνιαστικιά του την πρώτη μέρα που έκανε εισαγωγή στο νοσοκομείο. Ενας πανέμορφος νέος και αθλητικός τύπος. Μετά 3 μήνες όταν ο καρκίνος άλλαξε εντελώς την όψη του η αρραβωνιαστικιά του τον εγκατέλειψε και δεν την ξαναείδε. Πέρασαν άλλοι 3 μήνες πολύ δύσκολοι πλέον για τον Τάσο και όχι από την αρρώστια μόνο. Η προδοσία του στοίχισε πολύ περισσότερο .Συζητούσαμε συχνά το θέμα της εγκατάλειψης και η ψυχολογία επέσπευσε τον θάνατό του. Ετυχε να είμαι κοντά την νύχτα που έφυγε για πάντα. Η ακατανόμαστη…. … μου τηλεφώνησε ξημερώματα εκείνη την νύχτα για να με ρωτήσει αν είναι αλήθεια ότι ο Τάσος έφευγε. Τα άσχημα νέα βλέπετε ακούγονται γρήγορα .Της έκλεισα το τηλέφωνο χωρίς να δώσω καμία πληροφορία . Είχα μπει στην ψυχή του Τάσου και ένοιωθα όσα ένοιωθε Οταν πια είχε φύγει ήμουν τόσο πολύ πικραμένη κι ετσι έγραψα τους στίχους με την δική του ψυχή.
Πέρασαν 26 χρόνια από τότε και θυμάμαι σαν να ήταν χτες τα πάντα και σαφώς την τελευταία νύχτα της ζωής του.Οι στίχοι έγιναν ένα απλό demo από μία φίλη αλλά καμιά σημασία δεν έχει.
Σημασία έχει ότι οι προδότες δεν είναι μόνο στις ερωτικές σχέσεις αλλά και σε σχέσεις ζωής με αγαπημένα μας πρόσωπα. Η προδοσία πονάει…. πολύ….. πάρα πολύ ….
Για σένα το λέω…