Ωδή στον πόνο..

Ξέχασα να ζήσω
πέρασε ο καιρός
στην ψυχή μου πίκρες
πόνος και καημός

Ξόδεψα τα νιάτα μου
κάνοντας θυσίες
για τις πράξεις όλων
έβρισκα δικαιολογίες

Ξόδεψα τα χρόνια μου
πίσω δεν γυρνάνε
οι χαρές μου πικραμένες
στο κενό βουτάνε

Νιότη μου χαμένη
θάνατος αργός
η αγάπη προδοσία
του μυαλού ο στιχουργός

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *