Ρωτησα τον εαυτο μου
Ρωτησα τον εαυτο μου τι ειναι αυτη για μενα
-Σου ειπα απ οσα γνωρησες το ποιο μεγαλο ψεμα.
Ρωτησα και την καρδια μου γιατι χτυπαει σαν τρελη
-Ισως γιατι εκεινη ειναι η ιδια σου η ζωη.
Ρωτησα την σκεψη μου γιατι την ντυνει με αγαπη
-Εκει αναβει ο ποθος σου και ζουνε τα μεγαλα παθη
Μονος μου περιπλανιεμαι
στις βουβες μου τις σιωπες
με δανεικα φιλια κι αγαπες
δεν κλεινουν οι πληγες.
Ο ερωτας της μια παγιδα
η αγαπη ωκεανος
εκει με βρηκε η καταιγιδα
και ναμαι τωρα ναυαγος.
Ρωτησα τα ματια μου γιατι εχουν τοση θλιψη
-Γκρεμισε τα παλατια σου που ετοιμαζες να ζησει.
Ρωτησα και την σιωπη μου αν εχει κατι να μου πει
-Ενας αλλος ερωτας μπορει να κλεισει την πληγη.
Ρωτησα και την ζωη μου ποσο θα κλαψω ακομα
-Αργει ακομα η χαρα μεσ το δικο σου σωμα.
Μονος μου περιπλανιεμαι
στις βουβες μου τις σιωπες
με δανεικα φιλια κι αγαπες
δεν κλεινουν οι πληγες.
Ο ερωτας της μια παγιδα
η αγαπη ωκεανος
εκει με βρηκε η καταιγιδα
και ναμαι τωρα ναυαγος
Ποπη Ι Νικολαου
-η ψυχη μου σ ενα στιχο-
