Γυναίκα…: Πόπη Ι Νικολάου

ΓΥΝΑΙΚΑ..

Γυναίκα
δεμένα τα χέρια μου
χαμένα αστέρια μου
στο μισό του ουρανού…
Γυναίκα
πληγές αλατισμένες
στιγμές ονειρεμενες
σε μια ανατολή…
Γυναίκα
αιχμάλωτη του χρόνου
γλύπτης του πόνου
σ ένα έργο μισό…
Γυναίκα
σ ενα άνισο αγώνα
αταύτιστη στον αγώνα
να προχωρώ…
Γυναίκα
αγκαλιάζω το χρώμα
σ ένα άδειο στρώμα
το άλλο μου εγώ….
Γυναίκα
αγνοημένη στο χτες
σε έρημες διαδρομές
δίχως χαρές…
Γυναίκα
ορμητική ηδονή
έρωτας πάθος στοργή
στίχος ποιητή….
Γυναίκα
δημιούργημα Θεού
κάποιου άλλου καιρού
γεμίζει τη γη..
Γυναίκα
όνειρο αληθινό
σ έναν άλλο εαυτό
μ αναζητώ…
Γυναίκα
εξίσωση σταθερή
σε μια λύση απλή
σε αντίστροφη ροή…
Γυναίκα
στην δική της γιορτή
δίχως χρώμα ζωή
Εγώ……..

Πόπη Ι Νικολάου
-η ψυχή μου σ ένα στίχο-

Αφήστε μια απάντηση