ΣΤΙΧΟΙ &ΒΙΝΤΕΟ: ΠΟΠΗ Ι ΝΙΚΟΛΑΟΥ
Στους κάδους σκουπιδιών μια ανθρώπινη ζωή
ένα μωρό αθώο μια παιδική ψυχή….
σε ποια πατρίδα ζω κι όλα γύρω με πληγώνουν
ιστορίες για αγρίους την ψυχή μου φαρμακώνουν.
Πλατεία Βικτωρίας εικόνες της ντροπής
πρόσφυγες στα παγκάκια και άλλοι καταγής ..
Άστεγοι , πεινασμένοι , με σκέπασμα τ΄αστέρια
με παγωμένη την ψυχή και αδειανά τα χέρια..
Εγκλήματα ,ληστείες, θέαμα για εκπομπές
απεγνωσμένοι άνεργοι μετρούν τις συμφορές.
Φόνοι κι εξαφανίσεις, βουίζουν τα κανάλια
άνθρωποι δίχως όνειρα σκυμμένα τα κεφάλια….
Κι εγώ εδώ σαν θεατής
ερασιτέχνης ποιητής
την δυστυχία με στίχους ζωγραφίζω…
της μουσικής ο εραστής
των αισθημάτων εκφραστής
με μια κιθάρα τον πόνο να ξορκίζω!
Ζωή εγκλωβισμένη σε τούνελ σκοτεινό
το μέλλον διαγράφεται ανύπαρκτο κι αυτό,
αμίλητα παιδιά με μάτια βουρκωμένα
θύματα των μεγάλων, αγρίμια τρομαγμένα….
Στα σπίτια απ’ τις δέκα τα παράθυρα κλειστά
αμπαρωμένη η ανέχεια , τα φώτα όλα σβηστά,
αβέβαιο το αύριο . ελπίδες πεταμένες
τα θαύματα τελείωσαν.. ψυχές απελπισμένες…
Άλλοι τα παίρνουνε χοντρά κι άλλοι λιμοκτονούν .
συντάξεις πείνας και μισθοί με το στανιό να ζούν,
στην πλάτη του λαού μέτρα πολλά φορτώνουν
κι αυτοί τον κόκορα κρασάτο τρώνε και χαλαρώνουν…
Κι εγώ εδώ σαν θεατής
ερασιτέχνης ποιητής
την δυστυχία με στίχους ζωγραφίζω…
της μουσικής ο εραστής
των αισθημάτων εκφραστής
με μια κιθάρα τον πόνο να ξορκίζω!
Πόπη Ι Νικολάου
– η ψυχή μου σ ένα στίχο-
http://stixomperdemata.blogspot.gr/
