H μοναξιά των Χριστουγέννων..
Συζητούσα χτες μια φίλη και μου είπε πως νοιώθει μεγάλη μοναξιά και συνεχώς θέλει να βρίσκεται με φίλους η συγγενείς και ότι το σπίτι της φαίνεται άδειο μετά την απώλεια αγαπημένου της προσώπου.
Εκείνη μου μιλούσε για τα συναισθήματα της κι εγώ έγραφα στο μυαλό μου τους στίχους του video.
Το να ζεις μόνος-η στο σπίτι σου δεν σημαίνει απαραίτητα και μοναξιά. Θα ήθελα να έχω πολύ περισσότερο χρόνο να κάνω πράγματα που με γεμίζουν .Η μοναξιά είναι ανοιχτή πληγή και συνεχώς γίνεται μεγαλύτερη και πονάει περισσότερο αν δεν πάρεις αποφάσεις . Αποφάσεις δημιουργικές που θα γιατρέψουν τις πληγές σου.
Το να ζεις μοναχικά σου δίνει περισσότερες δυνατότητες δημιουργίας που σημαίνει εισπράττεις ικανοποίηση, ευχαρίστηση γέμισμα του κενού χρόνου όπερ η μοναξιά δεν βρίσκει πρόσφορο έδαφος να εισβάλλει στην ζωή σου
Προσπάθησα να της μιλήσω να καταλάβει να βρει τρόπους αντιμετώπισης της μοναξιάς της αλλά ήταν αρνητική σχεδόν δεν μ άκουγε.
Η καλή μου πρόθεση να την βοηθήσω δεν είχε αποτέλεσμα γιατί η μόνη της σκέψη ήταν πώς θα περάσει τις γιορτές χωρίς τον αγαπημένος της.
Είναι γεγονός ότι το κλίμα των εορτών φορτίζει περισσότερο αρνητικά συναισθήματα τα άτομα πού έχασαν αγαπημένα τους πρόσωπα ειδικά αν αυτή η απώλεια είναι του προσφάτου παρελθόντος.
Η δική της πληγή όσο και να μην μου αρέσει που την είδα τόσο ανοιχτή για μένα έγινε πηγή έμπνευσης.
Δεν έγραψα κάτι σπουδαίο ,δεν αυτοαποκαλούμαι ούτε ποιητής ούτε στιχουργός.
Δεν έχει σημασία αν αρέσει στους άλλους τι γράφω αλλά τι αισθάνομαι εγώ όταν γράφω.
Μ αυτόν τον τρόπο έστειλα την μοναξιά σε ταξίδι χωρίς επιστροφή κι εγώ νοιώθω όμορφα.
Πόπη Ι Νικολάου
-η ψυχή μου σ ένα στίχο-
