Είναι φοβερό να μην γνωρίζεις
αν ξημερώσει άλλο πρωινό
απ την ζωή σου τίποτα να μην ορίζεις
θαμπό πολύ το σκηνικό
Η ανάσα έχει στριμωχτεί σε μια γωνία
ψάχνει διέξοδο να βγει
μια χαραμάδα αναζητεί η ιστορία
να απλωθεί σ όλη την γη
Είσαι στην πίστα και χορεύεις
στις μουσικές όλης της γης
τα βήματα σου χάνεις τα μπερδεύεις
στα όνειρα ακροβατείς
Σε πήραν απ το χέρι και σε πάνε
σε δρόμους δύσβατους στενούς
για αύριο ελπίδας σου μιλάνε
σου δείχνουν άγνωστους Θεούς
Και συνεχίζεις να χορεύεις
αναζητώντας τον ρυθμό
την μουσική που εσύ λατρεύεις
την έκαναν θηλιά σου στο λαιμό
Σου χάραξαν εκείνοι την πορεία
περνάνε την ζωή σου από ισθμό
δεν σκέφτηκαν πως πίσω η ιστορία
κρατάει ανοιχτό λογαριασμό.
Στίχοι : Πόπη Ι Νικολάου
-η ψυχή μου σ ένα στίχο-
