Θέλω να γράψω μα δεν μπορώ
δεν έχω έμπνευση κι ανησυχώ
δεν έχω έμπνευση κι ανησυχώ
μια σκέψη με αναστατώνει
Κόλλησε στροφές δεν παίρνει
φράση δεν βγαίνει στο χαρτί
κάτι μάλλον μου συμβαίνει
βάλτωσε στην σκέψη αυτή.
Θέλω να γράψω για τον έρωτα
για βράδια αξημέρωτα
να τραγουδήσω την αγάπη
όλα μου φαίνονται άπατη.
Θέλω να γράψω για την ξενιτιά
χωρίζει μάνες και παιδιά
σκορπάει όνειρα στο χτες
χωρίς να νοιώθει ενοχές
Θέλω να γράψω και για σένα
τα όνειρα μου τα χαμένα
για της ψυχής μου τα σκοτάδια
την μοναξιά τα βράδια
Δεν ξεκλειδώνει το μυαλό μου
με κάνει να ανησυχώ
βαθύ σκοτάδι στην ψυχή μου
μπροστά μου τούνελ σκοτεινό
Πέρασε η ώρα και νυστάζω
έμπνευση δεν έχω τελικά
την σκέψη μου δεν δαμάζω
κάνει ταξίδια μακρινά.
Πόπη Ι Νικολάου
– η ψυχή μου σ ένα στίχο-
