Ξημέρωμα μια Κυριακή
ακούω φωνή μελωδική
σ ένα παλιό τραγούδι
Χτυπά η πόρτα κι είσαι εσύ
μ ένα χαμόγελο πλατύ
κρατάς κι ένα λουλούδι
Θεέ μου ψέμα και αυτό
όνειρο ήταν μαγικό
παιχνίδι ήτανε του νου
δεν είσαι εδώ, είσαι αλλού
Ξημέρωμα μια Κυριακή
το παρελθόν μου είσαι συ
σε πάγκο ξεπουλάω
Μοναχος τρέχω στη βροχή
χάθηκες μέσα στην αυγή
φοβάμαι και πονάω
Θεέ μου ψέμα και αυτό
όνειρο ήταν μαγικό
παιχνίδι ήτανε του νου
δεν είσαι εδώ, είσαι αλλού
Πόπη Ι Νικολάου
-η ψυχη μου σ ένα στίχο-
